Day seven

Okee, vandaag naar Southwest Chicago Grade school. Grade school is een lagere school die doorloopt in voortgezet onderwijs. De klassen in de leeftijd van 13 en 14 jaar blijken uitstekende e-buddies voor onze TTO leerlingen. De principal Terry Huizinga is laaiend enthousiast en zat hier echt om te springen.
Lunch is een all American diner in fifties style: chili cheese dog op aanraden van Mike Otte. Mmmm lekker ongezond.
Vervolgens gaan we naar Southwest Chicago Christian Highschool. Ook daar wordt ons idee om uitwisselingsprojecten aan te gaan in het kader van internationalisering enthousiast ontvangen. met name na een strategisch geplaatste opmerking dat het een netwerk van fellow Christian schools betreft. Ook het idee van e-buddies ontvangt enthousiaste reacties. Het wordt een constructief gesprek waarin zelfs het uitwisselen van leraren tot de mogelijkheden behoort.
Wow, awesome.

Een hele goede dag weer. We are truly blessed.

check Jan Ger z'n blog met foto's van de groep o.a. en een VEEEEEEEL uitgebreider verslag dan van mij: http://grouf27.web-log.nl/mijn_weblog/

Hij heeft dan ook internet en een mini-laptop tot z'n beschikking. Maar waar haal jij toch de tijd vandaan JG????

Afscheid moeten nemen van Mike Otten. Wat heeft die man goed voor ons gezorgd de afgelopen week. Alles wat we wilden had hij geregeld, en meer. Supermike!
Everybody loves Mike...

Day Six

Woohooo Elim day!!! Vandaag mogen we meelopen. ik heb er ontzettend veel zin in. Helemaal nadat afgelopen vrijdag de studiedag zo gaaf bleek te zijn. Beetje vreemd als je eigenlijk niet weet wat je moet verwachten. Mike Otten is uiterst prettig en denkt goed mee. hij splitst ons op zodat we met verschillende disciplines te maken krijgen. Great!
Ik ga samen met Jan Ger op pad met een club autisten. samen met Miss Dawn. Wederom een zeer toegewijde professional die met haar hart werkt. Dat wil ik ook binnen mijn eigen organisatie. Als je dat weet te bereiken.... Je leest het goed ik ben al trots op het steunpunt en op het werk wat ik mag doen.

De Walmart: alles gaat van een leien dakje, totdat Michael bij de speelgoedsectie aankomt (Walmart is dus 5x formaat Jumbo supermarkt). Michel flipt en wil maar moeilijk luisteren. Toch weten Dawn en een collega hem weer in het gareel te krijgen. Petje af, dames!
Daarna gaan we verder met onze field trip, naar Lake Catherine. Mooi stukje park met een soort centrum erbij. Erg leuk om te zien dat Micheal volledig omdraait qua gedrag en rustig neuriënd en zingend zodra hij geconfronteerd wordt met een prachtige slang in een terranium, genaamd Geraldine. Don't underestimate the power of an animal.

Het lukt me weer niet m'n blog verder te updaten vanwege tijdsdruk. We moeten zo weer op pad. Bummer dude!

Voor Gerard Janze: Vandaag (woensdag) hebben we meerdere successen geboekt m.b.t. TTO. Ik licht je z.s.m in!

day five

Vandaag is het maandag.op het programma staat een bezoek aan Trinity College in Palos. Ik weet niet zo heel goed wat ons te wachten staat. We ontmoeten de president: Dr. Timmermans. Een ontzettende vriendelijkie man. Z'n sidekick mr. Rozema is wat meer van de zakelijke approach en wil weten hoe we bij Trinity komen. Ik kan niet anders dan melden dat we via Dordt college bij ELIM terecht zijn gekomen en dan is het een kleine stap om contact te zoeken met Trinity. De heren zijn bekend met het SPICE program van Dordt, maar zijn niet heel erg happig. Ze gaan eerst contact zoeken met Dordt en kijken hoe en of ze instappen. Het zijn natuurlijk concurrenten die elkaar wederzijds respecteren. Om een of andere reden waren uitgezonden studenten naar Nederland geen daverend succes.
Hopelijk hebben wij elders meer succes.
De campus is zeer indrukwekkend overigens. Ik had er graag gestudeerd.

day four

Vandaag gingen we naar de Kerk. Willow Creek in het prachtige Chicago Theatre. Een prachtige dienst van ene Andy Stanley (zoek op Youtube). Zeer indrukwekkende band en koor. We hebben een Chicago City Pass en dus kunnen we ook vandaag nog bezienswaardigheden bekijken. Na een stevige wandeling belanden we in Chinatown om de parade vanwege het Chinese nieuwjaar te bewonderen. Vervolgens lopen we naar het Shedd Aquarium, maar het is daar zo ontstellend druk dat ik weinig meekrijg van al dat moois. Teveel prikkels en ik ben moe. M'n benen willen eigenlijk niet meer en het enige wat ik wil is in bad en even liggen. Anderen blijven, maar vallen van de ene teleurstelling in de andere. Gelukkig blijkt men prima in staat het ongenoegen bespreekbaar te maken met als resultaat dat we donderdagochtend in de herkansing mogen met free passes! Want als wij iets kunnen leren van Amerikanen is het wel het bieden van service.
De groep ontwikkelt zich ook tot iets moois. Ik vind ze stuk voor stuk zeer inspirerend en kijk nu al uit naar morgen als we naar Trinity College gaan.

Nu een bad.....

Erik

Day three (day off)

Een dagje vrij. Even bijkomen...niet dus. We gaan naar the field museum. Absoluut de moeite waard, zeer de moeite waard. Ik heb veel foto's genomen, maar om tijd te sparen hoop ik die later op flickr.com te zetten. Er volgen z.s.m. links met foto's van reisgenoten.
Na het museum lopen we over de magnificent mile (winkelstraat vergelijkbaar met 5th ave in NYC) en genieten van de views op de 94ste verdieping van de Hancock tower. We hebben denk ik wel 20 km gelopen vandaag. Iedereen is kapot. 's Avonds eten we bij Berghoff en toasten we op de gouden medaille van Sven. Mooie dag!

Elim

Vandaag naar Elim. Ik hou een speech over leren, observeren en inspiratie. 'Not taking care of business but taking care of children to reach their full potential in the glory of our Lord Jesus Christ'. Ruim 200 mensen luisteren naar me terwijl ik onze groep voorstel. Dat voelde goed. Het voelde als welkom. Prachtig gebouw, prachtige mensen, mensen die vol overtuiging en met hun hart werk verrichten. Mooie leerzame workshops. Zeer inspirerend was deze dag.

Iedereen uit de groep was trots, ...ik ook, op ons.

Hiernaast de skyline. Chicago is mooier dan New York op meerdere vlakken.

Day two

Wow 06.00 ontbijt in het hotel. De servicedesk medewerker van het hotel had de grootste moeite onze bestemming te vinden met de routeplanner. we rennen naar station LaSalle en halen net de trein. Uitstappen in Robbins (lees: the middle of nowhere), zonder contact te hebben gehad met Mike Otte! Hoe moet dat nu? Gelukkig Mike heeft z'n antwoordapparaat afgeluisterd en al iemand gestuurd met een bus van Elim. Leven vanuit vertrouwen, ook hier blijkt wel dat er goed op ons gepast wordt. Ondertussen ontvang ik de complimenten van mijn reisgenoten dat alles zo goed geregeld is.... Fijn dat ze me vertrouwen.